DOMINÓ
peças de dominó tropa enfileirada
na cadeia peças fortes a sós
antiga cadeia de comando
triturada como pó
criança rindo encantada
ante a fileira desmontada
ruína destroços só
se solta na gargalhada
nada inspira dó
soldadesca vai de ré
sem marcha triunfal
escombros dando de ombros
à antiga pose imperial
no alto comando
surpresa continência
a Comando inda maior
ali onde havia rima
ali onde havia rumo
caem as pedras de cima
novos tempos novo aprumo
tire o egoísmo do caminho
que eu quero passar com meu amor
hoje pode crer o que é espinho
ou muda e muda vira flor
ninguém é rei
eu só juntei minha alma à sua
o Sol convive de boa com a Lua!
sentados nesse vulcão
sentimos crescer a pressão
placas soltas geológicas
terremotos convulsão
falhas ideológicas desmoronam
vão ao chão
só se sabe no final
no amor incondicional
raia nova civilização
turba desesperada
e criança às gargalhadas...
na cadeia peças fortes a sós
antiga cadeia de comando
triturada como pó
ante a fileira desmontada
ruína destroços só
se solta na gargalhada
soldadesca vai de ré
sem marcha triunfal
escombros dando de ombros
à antiga pose imperial
surpresa continência
a Comando inda maior
ali onde havia rumo
caem as pedras de cima
novos tempos novo aprumo
que eu quero passar com meu amor
hoje pode crer o que é espinho
ou muda e muda vira flor
ninguém é rei
eu só juntei minha alma à sua
o Sol convive de boa com a Lua!
sentimos crescer a pressão
placas soltas geológicas
terremotos convulsão
falhas ideológicas desmoronam
vão ao chão
no amor incondicional
raia nova civilização
turba desesperada
e criança às gargalhadas...
DOMENO
enviciga trupo domen-briko
mallibereje sole fortaj pecoj
antikva komand-ĉeno
pulvore pistita
antaŭ disbatita anser-vico
rubo ruino nur tio
ravita infano loze ridas
ridas ridege ridas
nenio kompaton venigas:
retroiras soldataro
sen triumfa marŝado
indiferenta disrompaĵo
antaŭ olda imperia aplombo
alta komando
neatendite salutas
pli altan Komandon...
tie kie estis rimo
tie kie estis direkto
el supro falas ŝtonoj
novaj tempoj nova aplombo
forigu egoismon de la vojo
ĉar volas mi paŝi mian amon
kredu min nun kio estas dorno
ŝangu silente aŭ iĝu flor’
neniu reĝ' mi nur ligis
mian animon al la via
Suno bone kunvivas ja kun Luno!
sidas ni sur tiu vulkan’
sentas ni kreski prem’
lozaj tektonaj platoj
renversego ter-trem’
ideologiaj fendoj disfalas
teren falas
oni fine priscios ĉe senkondiĉa am’
ekaperos nova civilizaci’
popol-amaso afliktegas
dum l’ infano rid-ridegas...
mallibereje sole fortaj pecoj
antikva komand-ĉeno
pulvore pistita
rubo ruino nur tio
ravita infano loze ridas
ridas ridege ridas
retroiras soldataro
sen triumfa marŝado
indiferenta disrompaĵo
antaŭ olda imperia aplombo
neatendite salutas
pli altan Komandon...
tie kie estis direkto
el supro falas ŝtonoj
novaj tempoj nova aplombo
ĉar volas mi paŝi mian amon
kredu min nun kio estas dorno
ŝangu silente aŭ iĝu flor’
neniu reĝ' mi nur ligis
mian animon al la via
Suno bone kunvivas ja kun Luno!
sentas ni kreski prem’
lozaj tektonaj platoj
renversego ter-trem’
ideologiaj fendoj disfalas
teren falas
ekaperos nova civilizaci’
popol-amaso afliktegas
dum l’ infano rid-ridegas...
Ankau poemo estas soldatetoj/ versoj pretaj por fali en bela sinsekvo en la koron de leganto.
ResponderExcluirMi bonvenigas la novan civilizacion teksitan de senkondiĉa amo! Gratulon, poeto!
ResponderExcluir