NA ESTRADA - SUR ŜOSEO

 

NA ESTRADA

Poeta vasculha a mochila em busca de algo, um mistério talvez, revira tudo, chega a entornar os pertences sobre a mesa. Descobriu o inusitado: cada vez menos futilidades a jogar fora. Cogitou fazer o mesmo na mente inquieta e voraz por livros. Concordou com seus botões e decidiu. Probleminha surge e o congela: destreinado, não se lembrava como formatar o HD modelo antigo. Perguntaria ao neto. Quando se lembrasse da decisão.

Lancei minh'alma na estrada,

pó e pedra e chuva e sol.

A alma seguia animada

o corpo, pesado que só!

 

Casaco, chinelo, bota

raro espaço na mochila

sem novidades na rota

a alma ainda intranquila

 

Acorda a alma ligeira

com vigor nem reclama

o corpo pesado se esgueira:

só queria a boa cama!

 

SUR ŜOSEO

Poeto svingas la tornistron serĉe ion, mistero eble, ĉion renversas, eĉ la havaĵojn elverŝas surtable. Eltrovis nekutimon: ĉiu-foje malpli neutilojn forĵeti. Pensis fari la samon pri sia malkvieta, libro-manĝegema menso. Interkonsente kun siaj butonoj, li ion decidis. Problemeto ekaperas, li frostiĝas: mistrejnita, ne plu memoris, kiel aliformigi la antikvan HD-on. Demandu tion al la nepo. Ĵus kiam li memoros la decidon.

L’ animon ŝoseen mi ĵetadis,

polvo ŝtono pluv’ kaj suno.

L’ animo vigle iradis

la korpo peza je tuno

 

Jaketo, pantoflo, boto

spaceto en la tornistro

nenio nova sur vojo

anime tamen maltrankvilo

 

vekiĝas l’ anim’ leĝera

sen-plenda vigla subite

la korpo, forfuĝa, peza,

nur volis fali surlite.